Rodjen 1888.g. u Jekaterinoslavu, Pavlogradski srez, Rusija u plemićkoj porodici. Maturirao je 1906.g, kada je stupio na Impretotorski Univerzitet u Harkovu i na Univerzitet u Hajdelbergu.
Pomoćnik državnog tužioca u Jekaterinoslavu. Komandir konjičkog transporta za vreme Prvog svetskog rata. Odlikovan sa više visokih ruskih carskih odlikovanja. Za vreme Oktobarske revolucije bio je član vojne isledne komisije protiv boljševika.
Godine 1920. emigrirao u Srbiju sa armijom generala Denikina.
Podnačelnik i vrsilac dužnosti sreskog načelnika sreza Batočina. 1929.g. načelnik sreza Porečkog, na Dunavu.
Drugi svetski rat zatekao ga je na mestu sreskog načelnika u Kladovu, gde je radio kao nemački agent. Šef mu je bio ruski emigrant Aleksandar Lanin, sifra "M12". Obezbedio lako prodiranje nemačkih okupacionih snaga u Srbiju u reonu Sipski kanal, kod Kladova, u noći 5/6 april 1941.g. Sprečio srpske oficire da pruže ozbiljan otpor nemačkim invazionim trupama i da izvrše planirane diverzije zaprečavanja za plovidbu izuzetno značajnog Sipskog kanala.
Detalnije o tome u monografiji Ranka Jakovljevića, Rusi u Srbiji, Beograd 2004.g. i u radu Mirijane Milenković-Obradović "Dve krajnosti u političkoj delatnosti ruskih izberglica", časopis "Tokovi istorije" Beograd, br.12/1997, s.14-/143:
Jedan od najaktivnijih agenata i saradnika nemačkih obaveštajnih službi bio je Aleksandar Lanin. Rodjen je 1905. godine u Nižnjem Novgorodu u Rusiji. U Jugoslaviji se bavio pretežno novinarstvom…Lanin je Nemcima učinio usluge od neprocenjive vrednosti. U saradnji sa Leonidom Čudnovskim, doratnim načelnikom Ključkog sreza i takodje ruskim emigrantom i nemačkim čovekom, obezbedio je nemačkoj vojsci uspešno zaposedanje strateški važnog Djerdapa i Sipskog kanala još uoči 6.aprila 1941g, iako je jugoslovenska vojska bila preduzela sve mere da izvrši miniranje i zaprečavanje kanala, kako ne bi pao u ruke Nemcima u upotrebljivom stanju…U toku 1941-1942, Lanin je delovao sa svojom grupom agenata u okolini Djerdapa za račun Bds-a. Naime, sumnjalo se da britanski Intelidžens servis želi da minira Djerdap i sruši stene kod Trajanovog mosta (verovatno: table) i time onemogući celokupni saobraćaj tom rekom, pre svega prevoz nafte iz Rumunije u Nemačku
JEDAN LEP JUBILEUM
Gospodin Leonid Čudnovski načelnik sreza Porečkog u Donjem Milanovcu proslavlja juna meseca ove godine svoj jubileum kao dan dvadeset petogodišnjice diplomiranja na Harkovskom Imperatorskom Univerzitetu u Rusiji. Da bi ovaj jubileum bio obeležen i uvećan, poznanici i prijatelji iz Donjeg Milanovca i Poreča pozdraviće g.Čudnovskog kao svog počasnog gradjanina. G.Čudnovski je plemić iz gradjanske porodice. Rodjen je 1888.u Jekaterinoslavu, Pavlogradskog sreza u Rusiji. Osnovnu školu i gimnaziju svršio je u rodnom mestu. Maturirao je 1906, kada je stupio na Imperatorski Univerzitet u Harkovu i na Univerzitet u Hajdelbergu (Nemačka) i posle studija, diplomirao prava 1920.g. u Rusiji. Bio je slušalac poznatih naučnika u Rusiji: prof. trgovačkog i rimskog prava Zagorskog i prof. narodne ekonomije Levickog, a u Hajdelbergu prof. državnog prava Jelineka. Po svršetku pravnih nauka radio je kao advokatski pripravnik i pomoćnik državnog tužioca u Jekaterinoslavu.- Stupa u vojsku na odsluženju đačkog roka u Husarskom puku u Vasiljkovu. Za vreme svetskog rata bio je komandir konjičkog transporta, a posle kontuzije postaje komandir Crvenog Krsta, prestolonaslednika Aleksija. Bio je pomoćnik šefa Crvenog Krsta 8.aktivne armije. Odlikovan je sa dve medalje i krstom sv.Djordja, sa ordenom Trećeg reda sa mačevima, sv.Stanislava Trećeg i Drugog reda sa mačevima i ordenom svete Ane Trećeg reda sa mačevima. Za vreme revolucije bio je član vojne isledne komisije protiv boljševika. Godine 1920. dolazi u našu državu sa armijom generala Denikina i stupa u državnu službu u Bačko-Podrošku županiju, kao vežbnig druge i prve klase. Docnije je bio podnačelnik i vršilac dužnosti srekog načelnika sreza Batočina. Godine 1929, 30. marta biva postavljen za načelnika sreza Porečkog, 10.aprila 1930. premešten je za načelnika sreza Levačkog u Rekovcu. Na polasku iz sreza Porečkog izabran je za počasnog gradjanina Donjeg Milanovca i svečano ispraćen. Godine 1934, na molbu građanstva D.Milanovca i stanovnika sreza Porečkog, sa 3000 potpisa, vraćen je za načelnika sreza Porečkog prve grupe…Bezbednost i policijska služba u Poreču je za svaku pohvalu, zbog čega je g.Čudnovski uvažavan i cenjen kao čovek koji želi da srez Porečki postane napredan kraj, koga smatra svojom drugom otadžbinom….Treba dodati da je godine 1928. g.Čudnovski nostrificirao na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu.
-Glasnik Veljkove Krajine, br.21, od 25.maja 1935, Negotin-
BAL GOSPOŽE GALJE
Sama pojava gospodje Galje- Galjinke Čudnovske- srpske načelnikovice, u sali uglednog kladovskog pansiona Dubrovnik, te petoaprilske večeri 941.godine izazvao je spontani aplauz ,moštva prisutnih zvanica. Muzika kladovskih Cigana odsvirala je 'tuš' Ona je, odevena u crnu svečanu haljinu, saabelom čipkom oko vrata, na čistom ruskom jeziku pozdravila goste. Opet aplauz i ushićenje- muzika je gromoglasno zasvirala kazačok. Samo je jedan plavi gospodin sa obrvama 'mišjeg repa' i cvikerom na pola nosa, sedeo ozbiljan ili zabrinut. Bio je to kapetan Rihter, 'specijalni gost' koji je maločas iz Rumunije stigao ribarskom barkom. Oni što na podijumu gotovo divljački igraju ne znaju da je organizovanje zabave platio niko drugi do Franc Nojhauzen, poslanik Trećeg Rajha u Beogradu. Njavećom pažnjom od svih prisutnih oficira obasipan je vižljasti kapetan kraljevske jugoslovenske vojske Staniša Mihajlović. Njegovom stolu sa bocom vina 'Bukovo berba 1923' priključila se domaćica, gde je još sedeo i artiljerijski potporučnik Bora Todorović. Kad je vreme već poodmaklo, a veselje se pretvorilo u razvrat i blud, jedan gost je neprimećeno šmugnuo u tihu prolećnu noć. Bio je to oficir sa cvikerom. Svojom džepnom lampom nekome je na drugoj obali reke dao 'zeleni' signal, mahnuvši nekoliko puta… Nešto pre ponoći desantni čamci sa nemačkim komandosima krenuli su ka srpskoj obali. Jugoslovenska vojna posada kod Sipa brzo je i lako savladana.
-Nebojša A Jović-